Dinsdag 12 augustus

Alles weer in het busje en verder met route 2. Vier ferry's en veel wachttijd, maar wel een mooie route! Bij de derde ferry moesten we een uur wachten en hebben we ons eten zitten koken. Tijdens de overtocht hebben we de poolcirkel gekruisd. Na de vierde ferry was het al half 10 en reden we langs een grote gletsjer, bij Saltfjellet en troffen we een mooie camperplaats. Er stond een Hollandse camper dus even gevraagd of zij ook bleven overnachten. Meteen hele verhalen, ze hadden vandaag Elanden gezien op een doodlopend weggetje! Dat adres moesten wij natuurlijk hebben. We werden meteen in de camper uitgenodigd en daar zaten we aan de koffie, koekjes, fris, bier.. Zij waren erg blij met aanspraak en hadden veel te vertellen, en wij zaten wel erg lekker.. Uiteindelijk was het half 1 en toch wel echt donker buiten en zijn we naar ons eigen busje gegaan. Heel de nacht hard geregend maar gelukkig is het droog in het busje!

Woensdag 13 augustus

Weer op pad want vandaag willen we de Elanden zien! Vlak voor Bodø op een eilandje zou een groep van 17 Elanden wonen, met een beetje geluk...

Op weg naar het eilandje zag Eva er al eentje lopen op een stuk gras langs de weg. Gekeerd, camera gereed en weer langs gereden, helaas was hij toen al verder weg, bijna in de bosjes. Maar hij merkte ons op en bleef even staan staren. JA! We hebben een Eland gezien! Toch op zoek naar dat eilandje, want we willen er meer zien! Eiland gevonden, heel het weggetje rustig gereden en alles afgespeurd, geen Elanden gezien. Maar het weggetje liep dood en bij de terugweg zag Eva er 2 staan. Weer keren, uit de auto en kijken of we wat dichterbij kunnen komen. Helaas hadden de Elanden ons ook gezien en bleven ons goed in de gaten houden. Erg dichtbij konden we dus niet komen maar er bleken er nog 2 meer te staan! Eenmaal weer op de route naar Bodø zag Eva er weer eentje lopen. Zo zit je weken lang te turen bij al die bordjes waar volgens die Noren Elanden wonen, en zo zie je er 6 op een dag! In Bodø nog even boodschappen gedaan en toen naar de haven voor de boot naar de Lofoten. Daar weer 2,5 uur wachten.. maar om 6 uur ging de boot echt varen. Vanaf de boot meteen de camping op gereden.

Donderdag 14 augustus

Na al die kilometers rijden en varen maar even een dagje stilstaan. De bus laten uitwaaien, de tent drogen en een flinke wandeling gemaakt naar Å, 10 km berg op en af maar wel mooi al die vissersdorpjes met de rorbuers (oude visserswoningen). In Å dan maar eens een zakje stokvis gekocht, het product van de Lofoten. Kabeljauw hangen ze te drogen aan rekken waar de halve Lofoten mee bedekt is en dat wordt dan kei hard, zit bomvol protiëne en de Noren zouden het als snack zien. Het rook naar vis maar inderdaad, kei hard! Maar we hebben het er op gewaagd en tja, het is te eten maar om nu te zeggen, doe mij nog zo'n zakje.. neuh..

Vrijdag 15 augustus

Vandaag staat route nummer 3 van de top 10 op de route! Via de E10 over de Lofoten naar het vaste land rijden. Echt.. een schitterende route! Het was mooi weer, voor de Lofoten waar het gemiddeld 12 graden is in augustus zelfs echt een zomerse dag met 13 graden.. Na elke bocht leek het landschap weer totaal anders en nog mooier. Echt schitterend! Strandjes die echt subtropisch aandeden (vanuit het busje dan, eenmaal daar wegwaaiend besef je weer dat je boven de poolcirkel bent) en super mooie vergezichten.

Eenmaal weer op het vaste land en op de E6 vonden we het wel tijd voor een camping maar die zijn er niet meer zoveel. De eerste camping die we opreden leek uitgestorven en zag er niet erg uitnodigend uit. De volgende camperplaats zag er leuk uit, alleen het toilet stonk te erg. We dachten eventjes doorrijden naar de volgende, maar dat was toch iets verder dan we dachten. Bij het volgende dorp, Bardufoss, getankt en daar vriendelijk gevraagd of we gebruik mochten maken van het toilet en op de parkeerplaats ‘gecampeerd'. Nou, we waren de attractie van het dorp! Een oranje busje is hier al erg opvallend, maar al kokend op een parkeerplaats, nou daar draaiden ze allemaal wel even hun nek voor om. Sommige kwamen zelfs de parkeerplaats opgereden om voor onze neus om te draaien, hoezo je voelt je bekeken! Terwijl campers zie je hier overal en echt absurd veel. Maar wij waren blijkbaar wel erg apart met ons oranje busje.

Zaterdag 16 augustus

Na ons ontbijt op de parkeerplaats wilden we net gaan rijden toen er een VW T3 naast ons kwam staan. De man liep een aantal keren rond zijn auto, net zolang tot hij Robbert kon aanspreken. Hele verhalen, hij bleek zelf nog een Kever te hebben, zelfde motor blabla.. als we pech zouden hebben moeten we hem bellen. Hij gaf zijn mobiele nummer en Robbert moest het opslaan onder 'Knut' [Knoet] wat wij dan wel weer grappig vonden. Maar hele aardige Noor die nog veel te vertellen had, ook over wat we wel en niet moesten zien. Ook een van de weinige hoor. Noren zijn gewoon erg stug. Ze zeggen vriendelijk gedag en dat is het. Zelf woonde hij in Tromso maar was nog nooit op de Noordkaap geweest (600 km), wat ons dan weer verbaast. Maargoed, wij gaan ook niet naar Keukenhof waar half China voor naar Nederland komt. Na afscheid genomen te hebben van Knut weer de E6 opgedraaid om weer kilometers te rijden. Zoveel mensen gesproken die zeiden ‘de laatste 1000 km kom je bijna niemand meer tegen', nou.. wij zijn helaas niet de enige met Noordkaap als doel. We komen zelfs nog mensen tegen die we herkennen van de boot naar de Lofoten. En de elandbordjes hangen hier samen aan een paal met bordjes van rendieren. We zaten net te geinen dat die rendieren ook wel weer niet woonden waar de bordjes wel staan, maar toen liepen er gewoon een paar langs de vangrail! Stukje verder liepen er een paar gewoon midden op de weg.. Eva hangt dus regelmatig buiten boord met haar camera. Bij Alta, 200 km voor de Noordkaap, een camping gezocht.

Zondag 17 augustus

De grote dag! Nog 200 km te gaan en dan bereiken we echt de Noordkaap! Die 200 km gingen niet snel, gezien de bochten en al het klimwerk maar waren wel het landschap wat wij in gedachten hadden. Alleen hadden we gedacht dit al 1000 km eerder aan te treffen, zo'n uitgestrekt landschap, een enkel klein dorpje.. Hoeveel mensen er gezegd hebben 'de laatste 1000 km kom je bijna niemand meer tegen', 'je hebt daar geen bereik met je mobiel' en wij hele voedselvoorraden ingeslagen, stel dat we daar zouden stranden en niet konden bellen enz.. enz... Nou, het was geen file rijden, maar alléén rijden was het ook niet! Bereik vol op en dorpjes en tankstations nog meer dan op de kaart staan aangegeven! Maar daar kwam dan de Noordkaaptunnel, nog 50 km te gaan. Uiteindelijk bereikte we de grote lege vlakte, waar het onwijs hard waaide! In het informatiecentrum een vijf-schermen-brede-film gezien, die de Noordkaap met alle seizoenen liet zien. In de souvenirshop ons zelf op mutsen getrakteerd, we moesten immers ook terug naar het busje en hadden besloten hier te blijven slapen en het voelde zó koud aan! In Honningsvåg was het 12 graden maar op de Noordkaap (24 km verder) 5 graden, en met die harde wind was de gevoelstemperatuur -5! Het busje stond te dansen op zijn wielen in de wind. Daarna gekookt in het busje, buiten was geen doen met die wind en in het busje ging het beter dan we hadden gehoopt. 10 augustus was de laatste dag dat de zon echt niet onder ging op de Noordkaap, helaas waren wij een week te laat, maar om 12 uur was het nog niet echt donker. Het was te bewolkt om überhaupt een zon te zien. Het was ondertussen ijskoud in het busje, maar we hebben de nacht op de Noordkaap overleefd!

Maandag 18 augustus

Ijskoud, maar wakker worden op de Noordkaap doe je nou eenmaal niet vaak. Nog even een rondje om alle monumenten, nu was het lekker rustig! Daarna onze route weer richting het zuiden gekeerd! In Honningsvåg nog even naar de Icebar geweest, want we hadden het nog niet koud genoeg. Daarna de E69 weer terug naar Olderfjord, dezelfde route als die we gister hadden gereden alleen nu de zon scheen was het allemaal net wat mooier. Een paar rendieren liepen nog even met het busje mee en verder op stond een hele kudde de weg te blokkeren. We hebben het gefilmd (zie video's) want het zag er zo komisch uit. Bij Olderfjord zijn we verder om de Porsangenfjord gaan rijden via de weg 98. Bij Ifjord zagen we een camping bordje (en die worden hier steeds zeldzamer) en hebben we eerst even de camping geïnspecteerd aangezien het er allemaal erg oud uit zag. En het is inderdaad allemaal oud, maar wel heel netjes en schoon. En weer gratis douche, iets wat ons wel erg bevalt na steeds maar 3 minuten springen onder een douche voor 10 kronen. De keuken zag er ook erg oud uit, dat het wel een fotootje waard was, maar ook die functioneert gewoon goed.

Dinsdag 19 augustus

Na een trage opstart, lang douche.. Vanuit Ifjord vertrokken naar Varangerbotn waar route 7 van de top 10 begint. De route wordt beschreven als 'naar het einde van wereld en daar nog een stukje voorbij' en inderdaad, dat gevoel krijg je daar echt! De weg loopt dood in Hamningsberg, een half verlaten vissersdorp waar wij een mooie plek zagen om te overnachten. Voor en achter ons zicht op de Barentszzee en daar hoort dan ook een koude wind bij. Weer in de bus gekookt, het openbaar toilet in Hamningsberg was eventjes lopen, maar het uitzicht was weer echt fantastisch. 's Avonds bij schemer deed het wel een beetje spookachtig aan, zo langs het kerkhof, half verlaten dorp...

Woensdag 20 augustus

De mooie route weer terug naar Varangerbotn, om nu echt zuiderlijker te gaan rijden. Bij Roavvegiedde de Finse grens gepasseerd en daar reden we dan tussen de bossen. We passeerden verschillende campings, dus een camping zoeken zou vast geen probleem zijn. Voorbij Ivalo wilden we een camping gaan zoeken en hebben we nog ruim een uur gereden voor we weer een camping bordje aantroffen. Geen sterren of iets, allemaal heel simpel, maar voor €10,- kan je niet veel verwachten. Eenmaal op ons plekje snapte we waarom wij de enige waren, het stikte er van de muggen! En niet alleen muggen maar ook een soort mini-mugjes die in hele zwermen tegelijk in de bus kwamen, ze kropen gewoon door het gaas van de ventilatieroosters heen! Citronella kaarsen aan en maar met het elektronische racket zwaaien, er leek geen eind aan te komen. De muggen eenmaal uitgeroeid toch maar gaan slapen.

Donderdag 21 augustus

De volgende morgen zat héél het dashboard onder die mini-mugjes! Vreselijk! Wij waren zo eigenwijs om al die vooroordelen over Finland zelf te willen meemaken. En inderdaad, je rijdt tussen bomen, bomen en nog meer bomen en er zijn nog veel meer muggen! Op de parkeerplaats geprobeerd ons busje (mini)mug-vrij te krijgen en snel gaan rijden. Weg hier, de Botnische Golf moet haalbaar zijn en aan zee zijn vast geen muggen. Een rit van ruim 500 km, maar daar reden we dan langs de Botnische Golf. Op zoek naar een camping en daar staan we dan, bijna op het strand. Helaas is het windstil en zijn we hier ook al een enkele mug tegen gekomen, maar niet zo veel als vanochtend/gister. We blijven hier 2 nachten en gaan dan naar Helsinki.

En zo vliegt de tijd voorbij, zijn we alweer op de terug weg en op deze manier gaat dat sneller als dat we dachten. We hebben de Noordkaap gehaald, al ruim 7000 km gereden, de elanden, rendieren en zoveel mooie natuur gezien..

Bedankt voor alle leuke reacties!

Groetjes,

Robbert en Eva

Oja, we hebben ook nog weer foto's en wat filmpjes toegevoegd!